Pasuman

Müzik bloğu yazmaya başladığım zamanki motivasyonum diğer müzik bloglarına kıl olma üzerineydi diye hatırlayorum. Şu anda bu konuda uğraşan bir çok insanında çıkış noktasının "bu işi bu lavuklardan çok daha iyi yaparım" mantığına yakın olduğunu inanmaktayım. İlk zamanlarda herkesin çok fena alternoindie olması, sonrasında çok elektrozibidi ve buna tekabül çok fena yurdum postrakdostrak duygusalanı dönüşmesiyle -dövüşüm süreci- beraber ortalıkta bitanem bile kalmayan popçu tayfanın yok oluşundan rahatsız oluyorum. Zaten sığlığından muzdarip yıllar yılı eleştireeleştire pirimine gark olduğumuz pop kültürünü, yeri geldiğinde günlük gecelik eğlencemize meze kıvamında , yeri geldiğinde feysbuk ağazlarıyla "guilty pılejır" olaraktan kullanmayı da ihmal etmiyoruz. Fakat hali hazırda gerçekten güzel olabilecek şeyleri de sırf kendi egomalaklığımzdan es geçiyoruz gibi geliyor.

Lazefem,myspace,blogger troykasının bukelemunlaştırdığı genelgeçerkültür öğütücüsünden türlü ruh hallerinin sınıflandırılmasıyla birbirimizin etiketlerine yapışıyoruz alel acele. Pop bağlamda sevilesi şeyler listesine mtv'nin kıçından insanların üstüne boca ettiklerinden bahsetmediğimi anladığınızı düşünürekten 1kenan1serdar1geytrenindeçufçuflayanhandeyener'i gizliden veya tesadüfen dinleyerek gece yatakta beyninize kazınan nakaratlarından ziyade, bu gün yine yine seve seve dinlediğim Mirkelam abimizin bir şarkısıyla yazımı noktalıyorum, of anam.



urlmurele: http://www.youtube.com/watch?v=jRljTXnmses

Mirkelam - Asuman